Testo Marseille

In zijn kamer hangen foto's van de vaart

En zijn grauw versleten pet heeft hij bewaard

Noodgedwongen ruilde hij de woeste zee voor een

kamertje aan wal met aow
Maar een zeeman kent geen rust, hij dwaalt uren langs

de kust

En dan waant hij zich op zee, ook al neemt geen schip

hem mee



In gedachten vaart hij naar Marseille in gedachten

staat hij op de brug

De herinnering geeft hem de jaren en de schepen van
vroeger terug



Op een ochtend was hij al heel vroeg weggegaan

Bij de brug is hij toen even blijven staan

Iemand vroeg nog: voelt u zich niet goed

Maar de zeeman zei: "het gaat wel, het moet"

Hij vermande zich en liep richting zee, die altijd riep

Tot hij plotseling heel bleek, het noodlot in de ogen keek



Met de woorden ik ga naar Marseille, zakte hij op de

brug in elkaar

Het laatste dat hij nog zag was het ijzer

Het ijzer van een versleten brancard



Met de woorden ik ga naar Marseille, zakte hij op de

brug in elkaar

Het laatste dat hij nog zag, was het ijzer

Het ijzer van een versleten brancard