Testo Ik Lig Zo Vaak Te Denken

Ik lig zo vaak te denken, met m'n handen onder 't hoofd:

Een bed is 't begin van alle dingen

Zo dikwijls, als 't donker werd, heb ik mezelf beloofd

Daar honderdduizend liedjes van te zingen
Maar ging dan 's morgens 't licht weer aan

Dan ben ik haastig opgestaan

Om een, twee, drie, een boterham te eten

Pas na een dag vol zaken en zo

Vol narigheid en radio

Dacht ik: Lief bed, 'k had je helemaal vergeten

Dan lag ik weer te denken, met m'n handen onder 't hoofd

Een bed is ook 't eind van alle dingen
En als 't dan goed donker werd, heb ik weer mezelf beloofd

Daar honderdduizend liedjes van te zingen



Het leven begint en 't eindigd in bed

En de grote boze wereld ligt daar tussen

Al wier 't daglicht zijn zaken niet redt

Die vindt in 't donker een steun aan z'n kussen

Je pakt 'ns een (??), 't is je bleke vriendin

Je lacht of je huilt of je bijt 'r 'ns in

Die dikke (??) deken, zo wollig en vet

Dekt Fransen, Chinezen en Yankees en Russen

Elk leven begint en 't eindigd in bed

En de grote boze wereld ligt daar tussen



Zo lig ik dan te denken: ligt nou Truman ook in bed

Dat beeld kan mij zo'n simp'le vreugde schenken

't Is eig'lijk zo gewoon, maar 't geeft een beetje binnenpret

Heel eventjes aan Drees in bed te denken

Als Stalin in de dekens ligt

Zijn ijzeren gordijn potdicht

Is dan die Sovjet Unie nog zo'n wonder

Wie Lieftink op 't kussen ziet

Gelooft in vermogen (??) niet

Lieftink in bed, met 'n schatkistje d'r onder



Zo lig ik dan te peinzen: Ligt Gerbrandy nou in bed

Dat beeld kan mij zo'n simp'le vreugde schenken

't Is eig'lijk zo gewoon, maar 't geeft een beetje binnenpret

Rijkseenheid met een snor in bed te denken

En wordt 't straks pauze op die grote foyer

Bekijk dan de mensen en meng je d'r tussen

Bepeins dan 'ns even dat gekke idee:

Straks, over een paar uur, ligt dat alles op 't kussen

De ogen gesloten, als luiken voor een huis

Geen glimlach aan touwtjes, in bed ben je thuis

Daar liggen wij dan, die we werkelijk zijn

De baarden, de snorren, de krullen, de vlechtjes

Heel oud en heel wijs soms, maar jong nu en klein

(??) even, niets forceren, geen gevechtjes



Zo lig ik dan te peinzen: waarom doen wij eig'lijk zo

Wat spelen wij de leuke en de vlotte

Want onder veler bed staat een gewone witte po

Wat zullen wij elkander nou bedotten

De helft van je energie verspeel je in de komedie

Van: "Mens, heb jij me pakkie al bekeken"

Terwijl je weet van Ot en Sien

Van Sartre tot voorbij Stalin

Ligt iedereen zo doodgewoon onder z'n deken

Dan denk ik soms: Wat kunnen mensen mens'lijk zijn als 't moet

Wat doen wij dan krijgshaftig, koel en netjes

Als ik maar wat te zeggen had, dan stopte ik voorgoed

Het hele mensdom lekker in hun bedjes